We trekken verder.........zonder kinderen.

Woensdag 9 mei.

We zijn er gereed voor. 

Het huis is aangedweild en ziet er netjes genoeg uit. 

Gisteren kwamen we tot de ontdekking dat de koelkast in de camper het niet meer deed. Dat is knap balen, want zonder koelkast hoeven we niet weg te gaan.  Nou hadden we de camper verplaatst naar de oprit en die liep behoorlijk scheef. Misschien.....heel misschien..... dus buiten het hek langs de weg gezet. En ja hoor, na een tijdje begon hij weer te koelen. Gelukkig, anders moesten we naar huis terug.

's Morgens de koelkast gevuld en na inlevering van de sleutel bij Kristian konden we vertrekken. Dag Karojba, we hebben het naar ons zin gehad. De kids waren om 9.15 u alweer thuis. Knap snel gereden. Gisteren om 18.15 u. vertrokken  1400 km.  Altijd fijn om te horen dat het goed gegaan is.

Wij gaan 125 km. binnendoor rijden.

Eerst naar de Plodine om de laatste lege krat bier weer in te leveren. Dat moet in Kroatie bij de winkel waar je hem gekocht hebt gebeuren. MET kassabon. Heel vreemd en vooral heel onhandig.

Het binnenland van Kroatie is prachtig mooi.  Zo ontzettend groen. We moeten een paar bergen over met stijgingen ( en dalingen ) van 14 % en meer. Met pittige  haakse bochten.

Als we op een gegeven moment naar beneden rijden, komt ons een busje tegemoet, die VER over de doorgetrokken streep op onze baan komt rijden en .......BANG.....grote klap, zijspiegels tegen elkaar.

Wat verderop  zijn we gestopt om de spiegel weer terug te klappen. Maar helaas kwamen we tot de ontdekking dat de hele onderkant kapot gescheurd was door de klap. De dodehoek spiegel hing los. Leve de duktape. Daar hadden we de spiegel al mee vastgezet, alleen nu moest de hele onderkant ook vast getaped worden.

3x is teveel, zo gauw we thuis zijn moeten we een nieuwe spiegel erop laten plaatsen. Gelukkig functioneert de grote spiegel en het knipperlicht nog wel.

We gaan naar het eiland Krk.

Jaren geleden zijn we daar wel eens met Wendy en Gerdjan geweest. Toen zag het zwart van de mensen en konden we met moeite een heel slecht plekje krijgen om te overnachten. Toen hebben we gezegd....nooit meer.

Maar niets zo veranderlijk als een mens, dus we gaan er weer naartoe.

We gaan naar camping Njivice.

Wat een prachtige camping is dit. We hebben een grote plaats, onder de bomen. Want met temperaturen van 26 - 28 graden heb je die wel nodig. Met wat uitzicht op de zee. Daar lopen we in 2 minuten naar toe. Wat een prachtige kuststrook hebben ze hier. Een plaatje om te zien. En allemaal verschillende strandjes. Heerlijk om een paar uur aan het water te vertoeven, blijft jammer dat Bikkel er niet in wil.

Via een wandelpromenade kan je naar het dorpje lopen waar verschillende restaurants zijn. Buiten, met uitzicht op het haventje, hebben we een heerlijke visschotel gegeten. Jammie.

Zaterdag 12 mei.

Na 3 nachten op Njivice te hebben gestaan trekken we weer wat verder.

Maar dit is wel een plaats waar we nog eens terug komen om er een tijd te blijven.

240 km. naar onze volgende stop. Dat lijkt niet veel, maar alles gaat binnendoor. Met een gewone auto doe je er, volgens de TomTom, minimaal 4 1/2 uur over.

De eerste 180 km. rijden we via de kustweg.

Een prachtige weg, door veel groen met uitzicht op de blauwe zee.

Maar je doet niets anders als slingeren, slingeren, slingeren. We kunnen niet harder als 40 tot 60 km. per uur. In het begin vind je dat niet erg, maar na een paar uur heb je het wel gezien. We vinden het dan ook niet erg als we afslaan en het binnenland ingaan.

Hier komen we geen camper of caravan meer tegen. Eigenlijk zien we bijna helemaal geen auto's hier. Heerlijk rustig.

We komen bij een dorpje met de naam...Moslim  ??

Hier zien we nog steeds de gevolgen van de oorlog die er geweest is. Leegstaande huizen vol met kogelgaten en gaten van mortieren in de muren.

Langs de weg staat een groot monument. Met HEEL veel namen van alle overledenen. Daar word je wel even stil van.

Wat een ellende heeft hier plaatsgevonden.

We rijden naar het Vranameer.  Dit is het grootste zoetwatermeer  van Kroatie.

We eindigen op camping Crkvine.

We hadden er niet veel van verwacht, maar het ligt prachtig. Er is goed sanitair en zelfs wifi. We staan tegen het water met een mooi uitzicht over het Vranameer.

Wat willen we nog meer. Vanavond songfestival kijken en morgen gaat Gerard vis voor de bbq vangen, hopen we. Maar het water staat erg hoog, een deel van het gras ligt onder water, dus we zijn bang dat het slaatje gaat worden. Ook goed.