Vrijdag 30 juni

We gaan naar een dokter, 16 km. verderop. Aangeraden door de eigenaresse van de camping. Dankzij een verwaarloosd wondje op mijn voet heb ik nu een dubbele dikke teen gekregen.  Een en al blaren waar eerst bloed maar nu vocht uit komt. Als dan ook mijn voet op gaat zetten dan wordt het tijd voor een dokter.

We vinden een rood kruis en inderdaad, een wachtkamer vol mensen. Zelfs buiten staan ze te wachten, dat gaat wel een ochtend duren. Dokter bezig, jij wachten, ja ja, Gerard gaat buiten verder kijken en vind een Health center aan de overkant. Als hij om een doktor vraagt dan zeggen ze.....that way. Dus mij roepen en samen naar binnen .  3 personen lopen met ons mee, waaronder een knappe vrouwelijke arts, Gerard gelijk in love....

Ze vinden het er not good uitzien en ik krijg 2 antibioticakuren voorgeschreven voor 5 dagen .Betadine erop en verband en over 3 dagen terug komen. Maar ja, we maken een rondreis, dus zijn we al 450 km.verderop.

Bij de farmacie halen we 2 kuurtjes antibiotica, pleisters, betadine, gaasverband, gaasjes, maagbeschermers  voor de prijs van.......16,80 euro. Dat geloof je toch niet.

We rijden naar de Rio bridge in Patras, die de Peloponessos met het vasteland verbindt.

Vaarwel Peloponessos, hallo centraal Griekenland, daar zijn we weer. Alleen nu aan de andere kant.

We gaan naar een camperplaats in Kryoneri.

We staan helemaal alleen, wat een zaligheid. Links van ons zijn mooie rotsen en daaronder een dorp. We zien zelfs de Rio bridge. EN uitzicht op de bergen van de Peloponessa. 

Weer een heerlijke plaats om te staan.

We krijgen er gratis een hond bij. Een mooie straathond, die het goed met Bikkel kan vinden. We hebben hem nog nooit zoveel zien spelen als nu.Ze rennen en vliegen over het veld, zo leuk om te zien.

Een paar keer per dag komt er een schaapherder langs met 4 honden en een grote kudden schapen.Pal langs de camper. En als het donker wordt zien we aan de overkant de lichtjes van Patras. Een grote licht zee. 

Zaterdag blijven we ook nog hier. De zwerfhond houdt ons de hele dag gezelschap. Als we maar naar hem kijken dan gaat hij al op zijn rug liggen, zo leuk. We doen helemaal niets. Gerard geniet van de voetbal en ik lees een boek, lekker leventje zo.

Zondag 1 juli.

Helaas moeten we weg, het water raakt op. Het grootste deel van de route is mooi, maar we hebben al zoveel moois gezien. We gaan naar de volgende camperplaats.  Via een steile,weg naar beneden en een scherpe bocht komen we bij Kastrosikia Beach. Aan de ene kant een P voor personenauto 's , aan de andere kant een P voor campers. We kunnen onder de olijven gaan staan, maar kiezen voor een plaats pal aan zee. Er staat genoeg wind. Er is een hoop herrie veroorzaakt door de krekels en cicades ( nooit eerder gezien ) 

Het is druk op het strand, allemaal Grieken. Onderweg ook heel veel verkeer, terwijl je doordeweeks niet veel auto's ziet.Weer een geweldig uitzicht, mooi stekkie.

We kijken over de bergen en de zee met rotsen. Het strand met zijn parasols. Gratis. EN we kunnen hier water pakken, chemisch toilet legen en buiten douchen.....wat wil je nog meer. Dat betekent dat we hier langer kunnen blijven staan. Heerlijk.

's Avonds eten in het restaurant hier. Een grote burger, oftewel....gehakt gevuld met fetta en paprika mmmmmm