Maandag 4 juni.

Het kriebelt weer bij alle twee. We gaan vertrekken uit Agio Ioannes.

Gelukkig is er nog een andere weg behalve die steile die we genomen hebben. Deze is een stuk beter te doen. 

We gaan weer verder door het Pilion gebergte, we rijden door hele leuke, kleine dorpjes boven op de bergen. Met hele smalle straatjes. Wij moeten er niet aan denken om hier te wonen. Ten 1e dat geslinger door de bergen 2e al dat klimmen en klauteren dat je hier moet. Maar het is wel een mooi gebied om doorheen te rijden. Na zo'n 60 kilometer en honderden bochten rijden we  het gebergte uit. Toch ook wel weer eens lekker om na al die kronkelpaden weer eens op een gewone rechte weg te rijden. We gaan weer richting Volos en daarna richting Athene. Dit keer nemen we, voor het eerst, de tolweg in Griekenland. Dat scheelt een paar uur en een hoop geslinger.  Een heerlijke weg, goed onderhouden en op iedere parkeerplaats een toiletgebouw met schone toiletten. Nou rijdt er ook bijna niemand op de tolweg. Zo wie zo is het overal heel stil, behalve bij de steden.

Eerst gaan we naar de Springs of Thermopilos.

Daar heb je een waterval waar warm, zwavelhoudend water uit stroomt. En geloof me, we hebben het gevoeld en het is echt heet, te heet om eronder te gaan staan. Het ruikt ook niet prettig door de zwavel.

Het is ondertussen 36 graden maar in de camper met airco is het goed uit te houden

Iets verderop staat een groot monument met beelden van koning Leonidas, koning van de Spartanen. Gewijd aan de slag bij Thermopylea.

400 Grieken en 600 Theseus vochten tegen 1,7 miljoen Perzen in 480 voor Christus. Koning Leonidas kon zich overgeven, maar hij vocht zich liever dood in vrijheid dan overgave.

Daarna nog 20 minuten rijden, richting Molos. We komen in een klein dorp in de middle of nowhere aan, in Skarfea.   Bij camping Venuzuela.

Een camping op zijn retour. Verouderd sanitair, maar het ligt prachtig tussen de bomen en struiken. We gaan aan de zijkant staan waar we wat wind voelen. Nu is het goed uit te houden. De eigenaar is 88 jaar. Een Griekse charmeur die je kushandjes geeft en over je schouders wrijft. Als hij moet opstaan dan hoor je een hoop gekreun. Zijn vrouw is wat vlotter. Maar voorlopig beheren ze nog een camping. Er staan nog 2 andere campers, dat is alles.

Op de fiets rijden we naar het dorp toe. Even naar de supermarkt die daarnet gesloten was. Voor het eerst deze vakantie pakken we de fietsen. Wel 8 km. heen en terug haha. We worden er heel vriendelijk geholpen. Met 2 volle fietstassen rijden we terug naar de camping. We zijn weer bij de kust, maar het strandje is verwaarloosd. Er staan kapotte parasols, allemaal vergane glorie. Zonde hoor. 

Maar wij staan hier prima voor 2 nachten.

Woensdag 6 juni.

We gaan vandaag naar Delphi.

Maar eerst een tussenstop in Amfissa. Daar is een mooie kerk op een heuvel met een prachtig uitzicht en aangezien het maar 2,4 km. omrijden is gaan we kijken.

4 km. voor het dorp staat al het verkeer stil. We zien een grote brand met heel veel rook in de verte. De politie verteld in gebrekkig Engels dat het geen ongeluk is, maar dat het is aangestoken. Er is een meisje gedood en dit doen ze nu uit protest.

We twijfelen of we het goed begrepen hebben, maar als na een tijd het vuur gedoofd is en we er langs kunnen rijden, dan blijkt daar een vluchtelingenkamp te zijn, heel armoedig, dus dan zou het wel kunnen kloppen.

We rijden Amfissa in en volgen de borden richting kerk.

En dan begint de ellende.

Borden zien we niet meer en de tomtom weet de weg niet meer. Allemaal hele smalle straatjes waar we net aan kunnen rijden. Allemaal eenrichtingsverkeer.  We dwalen door al die kalejoten straatjes, kunnen de bochten niet nemen, paar keer steken. Overal geparkeerde auto's, hekken huizen.

Gerard blijft heel kalm. Ik heb moeite om niet te gaan janken. Heel stom, maar ik werd helemaal gestoord van die smalle eenrichtingsstraatjes. Voor de zoveelste keer zeggen we dat we dit nooit meer doen, maar dat hebben we al vaker gezegd. En je ziet het niet altijd aankomen. Pluim voor Gerards rijkunst !!!!! Ik zou allang schade hebben gereden.

EINDELIJK.....na misschien 20 minuten ( weet je hoe lang dat kan zijn )  komen we beneden op de normalere weg uit. We stoppen gelijk omdat we een supermarkt zien. Als ik uitstap dan merk ik dat ik loop te bibberen op mijn benen....aansteller !!

Dus.......zonder de kerk gezien te hebben rijden we verder.  Naar Delphi.                 3 km. voor Delphi is camping Delphi. Een goede camping met goede beoordelingen. We krijgen een schaduwrijke plaats met een mooi uitzicht. Het was, buiten Amfissa, weer een mooie rit die we gereden hebben. Ze hebben hier een zwembad, de eerste die we tegenkomen. Dus lekker even afkoelen en vanaf het ligbed het uitzicht bewonderen. Morgen naar de opgravingen.

Donderdag 7 juni.

Om half 7 ( half 6 ned. tijd ) loopt de wekker af. Om 7.40u. gaat de bus naar Delphi. Je kan beter vroeg gaan vanwege de warmte is ons aangeraden. Heel logisch. Bikkel kan in de camper blijven, daar is het heerlijk.

Midden in het dorp worden we afgezet. Delphi is een leuk, toeristisch dorp. Maar nergens staan borden waar je naar toe moet. Even vragen dus en dan blijkt dat het even buiten het dorp ligt. Om 8 uur lopen we al in het museum. Er staan beelden  van 400 / 500 voor Christus. Vitrines met allerlei voorwerpen. Dat sommige dingen er nog zo goed uitzien na zoveel jaar is ongelooflijk.

Daarna wandelen we naar de afgravingen.

Een groot terrein met behoorlijke stijgingen.

Ongelooflijk wat ze opgegraven hebben.

Zuilen van de tempel van Rytische Apollo.  Een groot altaar van Apollo.  Een muziektheater, Het schattenhuis van de Atheners.

De Pythia ( het orakel van Delphi ) 

En prachtige uitzichten.

Maar volgens Gerardje ( na 3 1/2 liters bier ) zit niemand op mijn geschiedkundig verhaal te wachten, dus hou ik er verder over op. Het is zo wie zo moeilijk om te omschrijven. Maar het is leuk om het een keer gezien te hebben. Het was de moeite waard.

Na dik 3 uur houden we het voor gezien. Het gaat te heet worden. Helaas gaat de bus pas om 15.15u terug, dus nemen we een taxi terug naar de camping. Er is ook een wandelpad, maar daar doe je 45 minuten over. Nou, nu even niet. Jeetje, het is nog ochtend en we hebben er al een dag opzitten.

Vrijdag 8 juni.

Vandaag rijden we richting Korinthos.

Voor het eerst is het uitzicht niets. Veel industrieterrein. Maar we zijn ook in de buurt van Athene. Alleen de kustweg is wel mooi.

We eindigen op een camperplaats in Korinthos.

Gerard gaat Bikkel uitlaten en kijkt even bij de opgravingen daar ( die tegen vielen ) Opeens komt er een grote berghond de heuvel af rennen, recht op Bikkel af. Gerard schreeuwen en roepen, zonder resultaat. Hij valt gelijk Bikkel aan. Dus Gerard ( met zijn sandalen aan ) schoppen, schoppen en nog eens schoppen totdat die hond eindelijk opgeeft en grommend wegloopt. Wachtende buschauffeurs staken hun duim omhoog naar Gerard, van, goed gedaan. Jammer dat zijn voet knap pijnlijk aanvoelde door het trappen. Maar ijsblokjes doen wonderen haha.

Korinthe lag aan de voet van het Akrokorinthosgebergte. Een bergtop met een praktisch onneembare citadel. Het ligt tussen 2 zeeen. Er zijn hier 26 heilige plaatsen gevonden in de stad. Waaronder veel inscripties van apostel Paulus aan de Korintiers.

Zaterdag  9 juni.

We rijden naar het kanaal van Korinthos.

Het kanaal i9s 6,5 kilometer lang. De wanden zijn 60 meter hoog en het is 23 meter breed en 9 meter diep. Het scheidt de Peleponessos van centraal Griekenland.

68 na Christus zijn duizenden slaven begonnen met graven onder leiding van de Romeinse keizer Nero.  Na 1 jaar stoptte ze er weer mee na de zelfmoord van Nero. In 1881 gingen ze weer beginnen met graven. En in 1893 werd het opengesteld voor de scheepvaart. Ongelooflijk hoe ze zo'n kanaal met de hand hebben kunnen uitgraven, wat een werk.

We rijden daarna verder de Peleponessos in. De tomtom stuurt ons weer een pad in waarvan we weten dat het ook makkelijker kan. Maar we hebben de tijd, dus gaan we het proberen. We rijden een berggebied in dat nog vrij ongerept is. De weg is slecht, maar de omgeving is ZO GEWELDIG MOOI, dat we genieten van elke minuut. Het had van ons langer mogen duren, maar helaas rijden we er na een tijdje weer uit. Bij een van de vele kerken die we onderweg zien stoppen we. Meestal kan dat niet omdat er geen parkeerplek is, nu wel. Helaas is hij gesloten, maar we kunnen door het raam wel iets zien.

In een klein gehucht gaan we even boodschappen doen om daarna naar de camping te rijden. Hier blijven we een paar dagen om weer eens de was te doen. Het ligt vlakbij de zee, maar er is ook een zwembad wat we lekkerder vinden als het strand. Hier vermaken we ons wel.