Donderdag 31 mei

3 nachten hebben we op camping Hellas gestaan. Omdat we naast het restaurant stonden hadden we toch wel last van hard pratende Duitsers die tot  half 3 's nachts bleven zitten. De volgende avond was er Griekse muziek die tot 1 uur duurde. De muziek is leuk, maar de zang vreselijk. Verder was het een prima camping. Leuk strandje erbij. De was is klaar, de camper gesopt, we kunnen weer.

We hoeven maar 65 km te rijden. Wel 1 1/2 uur . We gaan naar het uiterste puntje van het schiereiland. Als we Griekenland met Spanje en Portugal vergelijken, dan vinden we het hier.....qua natuur.....veel mooier. Hoe vaak we niet tegen elkaar zeggen hoe mooi het is.....elke dag wel een paar keer.

We komen bij Agio Kyriaki aan ( Frikeri )

Een grote parkeerplaats aan zee. Er staan 3 campers dus ruimte genoeg.  

We gaan eerst in het dorpje kijken. Met de auto mag je er niet naartoe, dus lopen we er heen. Maar 10 minuten, dus goed te doen. Het is een heel oud vissersdorpje. Een plaatje om te zien, oude huisjes, blauwe zee, vissersbootjes, prachtig.  Als we terug lopen dan komt net een local langs met vers gevangen sardientjes. Daar kopen we wat van. Niet dat we het lekker vinden, maar voor de lol.

De rest van de middag zitten we heerlijk te bakken op het strand. Daarna een douche nemen op het strand, hoeven we niet de boiler en zo aan te zetten. Lekker makkelijk. En tegen de tijd dat het af gaat koelen begint het Nederlands elftal aan zijn wedstrijd.

Vrijdag 1 juni.

Ondanks dat het een prachtige plaats om te staan is, gaan we verder. Er is bijna geen wind , zodat het een hele hete dag gaat worden. En we hebben daar geen schaduw. Eerst moeten we 45 kilometer dezelfde weg weer terug rijden. Dat heb je als je op het uiterste puntje staat.

We gaan naar het Pilio gebergte.

Op de kaart zien we alleen maar heel veel kronkelwegen, dus het zal weer leuk worden. Maar wederom is het geweldig mooi wat we te zien krijgen en doorheen rijden. Wat een prachtige kleuren Oleander, wit, rose, donker rood . Prachtig. Waarom kan je die niet in Nederland in de tuin hebben. Jammer.

Jammer dat het van die smalle weggetjes zijn waar je niet kan stoppen om foto's te maken. We komen door verschillende kleine dorpen. Leuk om te zien, maar vreselijk om te wonen. Altijd dat klimmen en dalen, bah.

Na zo'n 100 km. komen we bij onze eindbestemming in de buurt. Alleen....wij rijden boven op de berg en de camping ligt beneden aan zee. Via een HEEL steil weggetje met HELE scherpe bochten, lekker onoverzichtelijk ook ( elke keer moeten we de hele weg gebruiken om de draai te kunnen maken )  komen we bij camping papa Nero aan. We zijn in Agio Ioannes.

We staan weer vlak bij de zee, alleen staat er een hek voor.

Een goede plaats onder schaduwdoek, waar we erg blij mee zijn want de temperatuur gaat goed omhoog. Naast de camping is een voetpad naar het dorp toe. Een leuk, toeristisch dorpje. Nog geen 10 minuten lopen en goed te doen.  Het is hier wel weer uit te houden. Na een lekkere plons in zee gaan we de bbq aansteken om de sardientjes van gisteren te grillen. Nog nooit eerder gedaan. MAAAAARRRR eerlijk is eerlijk, Gerard heeft ze weer goed klaar gemaakt. Ze smaakte prima en waren goed gaar. Voor herhaling vatbaar.

Het mot nie gekker worde !!!!!!!!

De kogel is door de kerk. We gaan definitief NIET naar Athene toe. 

Lang getwijfeld, maar het gaat er niet van komen. De temperatuur zit rond de 34 graden. Bikkel mag niet mee in de bus of metro. In de camper laten is geen optie met deze warmte. En oke......even klagen........IK red het ook niet. Als ik een stuk loop dan krijg ik echt veel last van mijn lies, bovenbeen en knie. Dan kan ik bijna niets meer. Dat is de reden dat we zo weinig lopen samen, heel jammer. Zo, dat was even mijn klacht. 

En we gaan nog zat leuke dingen doen en zien. Dus we klagen niet. Oke, heel eventjes haha.